قانون مدنی ایران فصل شروط ضمن عقد را از حقوق امامیه اقتباس نموده و در حقوق امامیه بنا بر نظر مشهور تعهد بدوي الزام آور نیست. هر گاه کسی بخواهد تعهدي بنماید باید آن را به صورت یکی از عقود معینه در بیاورد و یا به صورت شرط در ضمن عقد قرار بدهد، این است که در حقوق امامیه شروط ضمن عقد مورد توجه مخصوصی قرار گرفته است. [1]

فقهاي اسلام توافق هاي افراد را تنها در قالب عقود معین،الزام آور می شناسند و شروط و الزامات را زمانی الزام آور می شناسند که ضمن عقدي از عقود معین آمده باشند [2]

در مجموعه قوانین مدنی کشورهاي اروپایی با آن که این گونه شروط را معمولا ضمن عقد قرار میدهند فصل مخصوصی براي آن ذکر نمی شود علت این امر آن است که در قانون آنان هر گونه تعهدي را که داراي شرایط اساسی صحتمعامله باشد الزام آور می باشد. [3]

در حقوق اروپا مبحث شروط ضمن عقد اهمیتی مانند حقوق ایران و اسلام ندارد. زیرا در حقوق اروپا هر توافقی را که واجد شرایط اساسی صحتمعامله باشد الزام آور می دانند. [4]

چکیده

مسأله مهمی که در حوزه حقوق مدنی و نیز فقه قراردادها مطرح است، بحث لزوم یا عدم لزوم رعایت شرایط اساسی صحت معاملات در خصوص شروط ضمن عقد است. در قانون مدنی ایران، به طور صریح شرایط صحت شرط احصاء نشده است. گروهی عمدتا به استناد این که شرط نیز نوعی توافق است، همه شرایط اساسی صحت معاملات را در مورد آن نیز لازم الرعایه می دانند و در مقابل، گروهی دیگر، شرائط مذکور در ماده 190 قانون مدنی را مربوط به توافقهای مستقل و اصلی دانسته، استناد بدون قید و شرط به آن در زمینه شروط ضمن عقد را روی بر نمی تابند. به ویژه اینکه، شروط باطل در قانون مدنی احصا گردیده و قانونگذار به مواردی از قبیل شرط با جهت نامشروع در زمره شروط باطل تصریح نکرده است. این جستار ارائه پاسخ مناسب به مسأله مورد نظر را در گرو توجه به مبانی قانون مدنی در زمینه شرایط اساسی و عمومی صحت قرارداد دانسته است. با بررسی مبانی مزبور به این نتیجه می رسیم که قصد، رضا، اهلیت و لزوم مشروع بودن جهت شرط همچون قراردادها لازم است لیکن در مورد شرط اصولاً علم اجمالی به موضوع کافی است.

لینک دانلود مقاله

دانلود پایان نامه

بررسی فقهی حقوقی نکاح مسیار در فقه اهل سنت و مقایسه آن با نکاح موقت در فقه امامیه

تعریف نکاح:

• نکاح در لغت به معنای ضم و پیوستن است.
• قراردادی است غیر مالی که به موجب آن، زن و مرد در زندگی با یکدیگر شریک و متحد شده و خانواده‌ای تشکیل می‌دهند.
• تمتع جنسی یکی از اغراض نکاح است و جزء ماهیت نکاح نیست و بدون آن نیز نکاح تحقق می‌یابد.

اقسام نکاح:

1- نکاح دائم

2- نکاح منقطع (متعه، موقت): از ویژگی‌های مذهب تشیع است که مبتنی بر آیات قرآن به خصوص آیه 24 سوره نساء، روایات و اجماع است و در فقه عامه آن را متعبر نمی‌شناسند.